"Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się ze wszystkich sił,

tego czego się pragnie." 

Paulo Coelho

Jak ważna jest relacja z dzieckiem, wzajemne zrozumienie potrzeb w tej relacji, przekonał się na pewno niejeden rodzic.

Wszystkich tych, którzy pragną być rodzicami świadomymi i spełnionymi oraz tych, których nie zadowala tylko „bywanie” rodzicem, z pewnością zainteresuje

ten rodzaj coachingu. Obecnie z wielkim powodzeniem stosowany zarówno w Stanach Zjednoczonych jak i w Wielkiej Brytanii. Od 2010 roku

również dynamicznie rozwijający się w Polsce.

Aby zrozumieć swoje dziecko najpierw musisz zrozumieć siebie.

Kim chcesz być w tej relacji, co dla Ciebie znaczy być rodzicem?

Co nadaje sens Twoim relacjom z dzieckiem?

To tylko przykłady pytań, na jakie musisz sobie odpowiedzieć podczas spotkania z coachem.

Co możesz zyskać, co może się zmienić: 

Twoja tożsamość jako rodzica 

postrzeganie i zrozumienie własnych potrzeb oraz potrzeb dziecka 

jakość słuchania i komunikacji w relacji rodzic - dziecko 

definicja zasobów, jakie posiadasz jako rodzic 

umiejętność wykorzystywania zmysłów wzroku, słuchu, zmysłów somatycznych, języka ciała w relacjach z dzieckiem 

Ty w oczach dziecka i dziecko w Twoich oczach. 

Niech zachętą do poznania oraz stosowania metod i narzędzi coachingu rodzicielskiego we wspólnej przeprawie przez życie rodzica i dziecka, będzie poniższy

wiersz autorstwa Marion Stroud.

Moje prawdziwe "ja"

„Marzeniem mojej mamy jest to,
abym był bardziej uporządkowany i nie rozrzucał rzeczy.
Wtedy można by nazwać ją doskonałą gospodynią,
a nasz dom - idealnym.

Mój tato chciałby,
abym miał lepsze oceny. Wtedy mógłby chwalić się mną
przed swoimi kolegami i myślano by o nim jak o wzorowym ojcu.

Moi dziadkowie woleliby,
abym był młodszy, bo wtedy mogliby mnie rozpieszczać,
lub starszy, aby mogli być dumni z moich osiągnięć.

Mój nauczyciel chciałby,
abym nie zadawał niezręcznych pytań. Wtedy mógłby być
dobrym nauczycielem, bez większego wysiłku ze swej strony.

Mój trener chciałby,
abym był dobrym piłkarzem,
bo wtedy moja drużyna mogłaby wygrywać. 

A ja chciałbym,
aby oni zachęcali mnie do robienia wszystkiego najlepiej,
ale na tyle, na ile mnie stać, na ile potrafię.

Chciałbym, aby przestali mnie obwiniać za niepowodzenia
w robieniu tego, do czego nie mam talentu,
ale by pozwolili mi samemu odkrywać,
badać i doświadczać.

Chciałbym, aby byli ze mną wtedy, kiedy ich potrzebuję;
aby pozwolili mi samemu odkryć,
kim naprawdę jestem,
dlaczego tutaj jestem i dokąd zmierzam.

Chciałbym być pewny,
że oni kochają mnie takim, jaki jestem,
tu i teraz.”

Opracowanie^©: Katarzyna Milewska

Coachowie: Katarzyna Milewska, Tomasz Żak